Terapiye gelen danışanın B Vitamini eksikliği olduğunu anlayan psikolog ne yapacağını bilemez ve hemen sağdıcı olan arkadaşını arar:
-Alo
-Elo
-Şimdi bırak şebekliği. İnanılmaz bir şey oldu ve ne yapacağımı bilemiyorum.
-Ne dediğinin farkında mısın kuzum, şimdi sakin ol ve anlat hadi
-Şimdi bir danışan geldi ve ciddi bir rahatsızlığınız var mı diye sorduğumda yalnızca B vitamini eksikliğinin olduğunu söyledi
-Yalnızca mı B vitamini eksikliği
-Evet ne yapmalıyım
-hımm..bir düşünelim. Öyküsünü aldın mı?
-henüz değil.
-O zaman öyküsünü alırken B vitamini eksikliğinin ne zaman başladığına dair bilgileri şimdilik sorma.
-Öyle mi diyorsun?
-Olayları tekrar tekrar anlatıyorsa ve tedavi etki etmiyorsa o zaman B vitamini eksikliğine odaklanırsın.
-tamam o zaman huh rahatladım biraz akşama yemeğe geliyorsunuz dimi
-hiç kaçar mı
-o zaman görüşürüz
-bay
İçi rahatlayan terapist onca yıl boyunca aldığı terapide B vitamini eksikliğine dair bir bilgi almadığını farkederek danışanın yanına gider. Danışanla 45 dakika görüşme yapan terapistin aklında tek bir şey vardır B vitamini eksikliği! Akşam tüm internet sayfalarını karıştıracak ve bir daha ki görüşmeye bu konuda yetkinliğini elde edecektir.
Tabii ki B vitaminleriyle dolu olacak akşamki yemeği hazırladıktan sonra...
