Amerigo Vespucci 1501 yılında bulunduğu İtalya'da nefes alırken aklına giden yollardan birindeki nöronlar fazla elektrik üreterek aksiyon potansiyeli oluşturmuş, bu da beyninde bir ampul yanmasına sebep olmuştur. Ampulun temsil ettiği şey o zamanlar Güney Amerika sahilleridir. Vespucci Güney Amerika kıyılarını gezdikten sonra oradaki hayvanların çeşitliliği karşısında şaşırır ve bu çeşitliliğin Nuh'un gemisine sığamıyacağını düşünür. Peki işin sırrı nedir? Tabi bu arada bir de Endüstri Devriminden itibaren değişen toplum, kültürel normlarını, değerlerini eleştirmeye başlayınca cevap; zamanın, ruhu üflemesiyle ortaya çıkar ve zeitgeist bu görev için Charles Darwin'i görevlendirir. O zamanlar Thomas Maltus da 'nüfusun ilkeleri üzerine bir deneme' adlı yazısını yazmış ve besinlerin aritmatik şekilde artarken insanların geometrik şekilde arttığını bunun sonucunda da bir kıtlık ortaya çıkacağını ve güçlü olanın hayatta kalacağını dile getirmiştir. Bunu duyan Darwin aşağıda kalır mı? geçmişteki haşereliğine rağmen Türlerin kökeni dendiğinde orada durur ve şöyle der: 'çevresine uyum sağlayan canlılar hayatta kalırken uyum sağlamayanlar ise kilisenin tabusunu verdiği cennetteki villalarına çekilirler ve hayatta kalanlar hayatta kalmalarını sağlayan yeteneklerini kalıtım yoluyla gelecek nesillere aktarırlar.' Bunun üzerine Vespucci'nin keşfiyle Dünya haritasında yerini alan Amerika'da beyaz ırkın üstünlüğüne dayanan bir iç savaş başlar. O ne kanlı ne sümüklü bir savaştır ki nezleden ölenlerin sayısı uçak kazasından ölenlerin sayısından kat be kat daha fazladır. Neden mi? çünkü uçak 20 yy'ın mekanik evriminin ürünüdür ve zeitgeist henüz buna hazır değildir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder