Herşeyi geride bırakmış odama sürüklenirken kapının kolunu bulduğum an içeri attım kendimi. kendimi ders çalışmak üzere masanın önünde bulunan kırmızı tabureye oturtmuştum ki odamın tepesindeki lambanın yanıbaşında bulunan bir vızıltıyla irkildim. internetten vızıldayan ailesinin bu üyesini araştırdım ve çıkan sonuçlarda kara sinek yazısını görünce bundan başka bir seçenek olmayacağına karar verdim. Bir karınca için ağutos böceği neyse benim için de o kara sinek oydu. Farklı bir anlam taşıyıpta hayatın anlamını yanlış yerlerde aramasına gerek yoktu. bu belki onun için bir özgüvensizlik yaratacaktı lakin gerçek duygularım bundan öte değildi ve rol yapmak için uygun bir duygu modunda değildim. Sinekgillerin hangi cinsi olursa olsun odamın ışığını kapatarak diğer odanın ışığını açtığımda elde ettiğim sonuçlara göre herhangi bir sineğin bulunduğu ortamı fazla conconlu bulmayarak çıkacağını biliyordum; lakin bu hipotezi çürüten sinek hipotezi çürütmekle kalmamış tüm akşam Bursa'nın soğuğuyla haşır neşir olmamı sağlamıştı. Gittiğine emin olduktan sonra ışığı açıp not geçirmeye başlayınca sessizlik yeminini bozmuş gibi odada fink atan ve dengesizce hareketler sergileyerek kafasını sürekli duvarlara vuran kara sineğin bu davranışları hakkında sinirlerimi yatıştıran bir neden buldum: yaşıtlarına göre daha fazla hareket halinde olan bu sinek bir psikoloji öğrencisinin odasına kendini atarak anlaşılmayı ve sorununa çözüm bulmayı bekliyordu. Dikkat dağınıklığı hiperaktivitesiyle birleşerek dengesiz hareketler yapmasına sebep oluyor impulsiviteleri yüzünden diğer sineklerle uyumu gerçekleşemiyordu. Sinek camiasının dışladığı bu canlıyı anlasam bile iletişimsizlik sebebiyle ilişki kuramamış ve camı çıkana kadar açık tutarak onu vahşi hayatla karşı karşıya bırakmıştım. Hocamızın da dediği gibi 'ne yaparsan yap ama zarar verme'.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder